Ofisten Görünüm

Sagalassos için "süper" sıfatlarını kullanmak yaygındır: Bu alışkanlık, kentin Batı Toroslar'daki yüksek konumundan ve muhteşem izole konumundan kaynaklanan olağanüstü korunmuşluğundan kaynaklanmaktadır.

Buradaki yapı taşı, Attika'nın mermeri veya zengin Efes'in çeşitli taşları yerine çoğunlukla gri kireç taşıdır. Erken ve orta imparatorluk mimarisi, özellikle anastylosis kampanyaları sayesinde çarpıcıdır, ancak daha az çekici olan geç antik yapı, yer yer kaldırılmış olsa da, malzemeleri bakımından daha çeşitlidir, daha uç örnekler dönemin en sonundan kalma veya başlangıçta kaplama veya sıvanın arkasında saklı olma eğilimindedir. Geç antik mimarinin daha güzel örneklerinin de kendilerini bitki örtüsüyle kaplı, sınırların dışında veya koruma için örtülü bulmaları muhtemeldir, tıpkı Türkiye'nin diğer yerlerinde olduğu gibi, alan anlatılarındaki vurgunun klasik olanı sunmak üzerinde olmasıyla. Bu, klasik mirasın küratörlüğü ve iyileştirilmesinden ziyade, militan yabancı dini dayatmaların sonucuymuş gibi, geç antik değişikliklerle ilişkilendirilen bir hüzün tonuyla çalışan antik nymphaea'nın önünde hayret ve hayranlıkla karışık bir estetik yaratır.

Ancak, sitenin her yerinde, özellikle yılın bu zamanında, başka atmosferler vardır. Vinçleri ve heykeltıraşlarıyla anastylosis ekibinin büyük çalışması, bağırışları ve makine sesleriyle hipnotik olabilir ve yoğun güneş altında çalışan el kazıcılarının ve yalnız araştırmacıların cesur çabalarını gölgede bırakabilir. Ana kazılardan uzakta, şehir merkezinde, doğanın varlığı hızla hissedilir. İster çeşitli ot kokuları, ister dikenli çalıların bıçaklaması, ister ara sıra görülen tortular olsun, birini arkeolojik parkın işinden uzaklaştırmak ve onu çalılar ve kireçtaşı kayalıkları arasında, arkosolia şekillerini izleyerek veya devrilmiş sütun yığınlarının üzerinden tırmanarak bırakmak çok fazla zaman almaz. Bu anlarda, birinin kalbinin çarpması rüzgardan daha yüksek tek ses olduğunda, bir ziyaretin en unutulmaz kısmı haline gelen dağdır, çünkü özgür keşfe büyük bir engel teşkil eder ve sitenin ortamını ve organizasyonunu doğrudan bedensel bir şekilde davetsiz misafirlere empoze eder. Bu izlenim gün geçtikçe daha da artıyor.

Sabah manzarası bize ovayı, İskender tepesini ve ormanlık vadide beton binaların istikrarlı ilerleyişini incelerken bir bakış noktası olarak dağları veriyor. Sonunda göz kamaştırıcı levhaların üzerinden bakışlarımızı kaldırdığımız öğleden sonra, hava Ağlasun'un rahat akşam sıcaklıklarına hızla soğurken, dağdan inerken yüksek kireçtaşı uçurumlarından oluşan yarı kırmızı bir duvar sunuyor. Klasik anıtlar hala seçilebiliyor, ancak bir şekilde dağın içinde kayboluyor gibi görünüyor, sanki KULeuven ve diğerlerinin 30 yıllık çalışması, çoğu kazılmamış ve her zaman öyle kalacak olan sitenin tarihinde sadece bir ara bölümmüş gibi.